Džamija u Trpezima
Početak realizacije ideje o izgradnji prve nove džamije u Bihoru počela se realizovati 1990. godine u Trpezima. Ideju o izgradnji džamije podržao je hadži Abdulah Hodžić, bivši imam džamije u Petnjici. On je izdvojio znatna materijalna sredstva koja je uručio Odboru Islamske zajednice u Petnjici. Ovu ideju su Trpežani svesrdno prihvatili i podržali tako da se taj duh dobročinstva raširio među brastvom Trpezi i šire. Dr. Akif Skenderović je u nekoliko navrata inicirao potrebu u vezi izgradnje džamije u rodnom mjestu. Početaku izgradnje džamije predhodile su mnoge aktivnosti koje su vezane za vjerski život. 1990. godine broj polaznika vjerske pouke u mektebu je dostigao 150 polaznika. Zasluge pripadaju medresantima braći Alju i Sulju Cikotić. Iste godine formiran je Hor ilahija i kasida „Trpeški biseri“. U organizacijskom smislu u vezi pripreme oko izgradanje džamije pripadaju efendiji Alju Cikotiću kada je i formiran prvi džamijski odbor 1990. godine. Naredne godine za predsjednika džamijskog odbora izabran je Isat Skenderović, od kada počinju ozbiljne pripreme oko izgradnje džamije. Džamijski odbor se mjijenjao nekoliko puta prema potrebi i poslovima koji su se odvijali na džamiji ili su bili vezani za prikupljanje sredstava. Pored Iska u odbor su bili birani na kraći ili duži period: Ajet Skenderović, Mustafa Cikotić, Ćamil Hodžić, Mursel Skenderović, Midhat i Sevdin Cikotić, Fadil Osmanović, Feriz Skenderović, Bećir Skenderović, Esko Cikotić, Rafet i Raif Muratović, Šefkija i Senad Murić, Hasan i Rafet Skenderović, Muhović Zeno i mogi drugi. Radovi na izgradnji džamije u Trpezima započeli u septembru 1993. godine rasčišćavanjem placa i iskopom temelja na imanju Saliha Skenderovića. Prvim početnim radovima prisustvovali su predstavnici političkog, kulturnog i drugih bošnjačkih institucija. Šahman Rasim – sekretar SDA Crne Gore, Husić Mehdija – predsjednik OO SDA Rožaja, Fetahović Erdžan – predsjednik dobrotvornog društva Merhamet za Crnu Goru, Cikotić Elmaz, Dedeić Orhan, Škrijelj Hasim – predsjednik kulturnog društvo Preporod, Ramčilović Rušo predsjednik MOS Sandžaka, Ramčilović Husein – glavni imam i Latić Hazbija – predsjednik dobrotvornog društva Merhamet za Petnjicu. Iz obimne dokumentacije koju posjeduje autor ove knjige u vezi izgradnje džamije u Trpezima vidljivo je da je uredno vođena dokumentacija oko izgradnje džamije u Trpezima od strane Cikotić Midhata. Novac za izgradnju džamije preuzet je od Cikotić Mustafe, Skenderović Ajeta, Muhović Hamdije i Ramčilović Huseina i taj novac 1991. godine utrošen za kupovinu blokova. Pored navedenog novca početna sredstva za izgradnju džamije obezbijedili su Islamska Zajednica Petnjica, SDA Sandžaka, Merhamet Rožaje i MOS.
Naredna godina je protekla oko organizacije i prikupljanja novčanih sredstava. Nakon tog perioda započeli su radovi na realizaciji ideje oko izgradnje džamije u Trpezima. Za izradu idejnog rješenja 25.06. 1993. godine angažovan je arhitekta iz Bijelog Polja Rifat Alihodžić.
Džamija je građena dobrovoljnim prilozima građana Sandžaka, Crne Gore, Turske i mogobrojnim prilozima Bihorske dijaspore. Radovi na izgradnju džamije tokom 1993. godine vršeni su sve do polovine novembra, do tog perioda sazidana su dvije etaže. Naredne dvije nisu izvođeni radovi na izgradnji džamije radi hapšenja i zatvaranja predsjednika džamijskog odbora u montiranom političkom procesu u Bijelom Polju. Nakon izlaska iz zatvora radovi na izgradnji džamije su nastavljeni tokom 1996. godine. Do avgusta te godine je salivena betonska kupola velika i tri male. Majstori dogovorni za izvođenje ove faze radova su iz Prizrena, Murati Azar i Ismail. Zadužen za praćenje kvaliteta izvođenja građevinskih radova ispred džamijskog odbora Trpezi zadužen je bio Mursel Skenderović. U drugoj polovini 1996. godine izvršeno je pokrivanje kupola bakarnim limom (majstor Ahmetaj Šemo Vučitrn ) koji će kasnije biti zamijenjen limom ….., nakon prve rekonstrukcije koju je izveo Asim Pjanić Kalesija. U tom periodu završena je i eliektrifikacija džamije od strane Ćake Talevića.
Vanjska kvadratna osnova džamije je 9×9 m. S dogradnjom ulazne terase džamija je dobila prostorne dimenzije 9×12 m. To je dvospratni objekat s jednom etažom prozora s prednje strane i sa po dva velika svetlarnika koji se nalaze sa istočne i sjeverne strane na džamiji. Trpeška džamija natkrivena je jednom velikom betonskom kupolom, opšivenom limom i 3 male poluloptaste kupole, od istih materijala. S desne strane džamije podignuta je 2005. godine bijela munara visine 28,5 m, s jednom otvorenom šerefe.
U centralni dio džamije, prostor za klanjanje ulazi se na velika jednokrilna vrata. S desne strane od ulaza nalaze se stepenice za mahfil. Unutrašnji zidovi džamije su bijele boje. U prostoru za klanjanje instalirano je podno grijanje, odnosno ugrađeni su zidni radijatori.
Mihrab se nalazi na sredini prednjega zida džamije Građen je od bloka i malterisan. Isturen je prema prostoru za klanjanje 50 cm od prednjega zida, na koji se naslanjaSredišnja polucilindrična niša završava se u gornjem dijelu lukom.
S desne strane mihraba nalazi se minber malih dimenzija koji se naslanja na prednji i bočni zid džamije. Minber je u cjelosti građen od punog drveta u kombinaciji daske, ukrasnih stubova i presvučen bezbojnim lakom. Na njega se uspinje drvenim stepenicama, okrenutim prema ulazu. Minber se završava dekorativnim kupastim krovom. Prostor ispod je zatvoren daskom i služi kao priručna ostava. Svi drveni elementi ugrađeni u minber su pažljivo mašinski obrađeni.
Ćurs je pozicioniran………
Mahfil
Iz prostorije za klanjanje do mahfila uspinje se kružnim stepenicama, koje su metalne osnove obložene obrađenom daskom. Mahfil je predviđen kao prostor za klanjanje žena. On po svojoj širini odgovara širini džamije, a po dubini zauzima prostor od 3 m. S prednje strane nalazi se zaštitna drvena ograda, koja je izgrađena od istog materijala kao i ostali drveni elementi u unutrašnjosti džamije. Ograda je izvedena od bogato mašinski obrađenih stubića koji su ito tako presvučeni bezbojnim lakom. Sve majstorske radove u džamiji od drveta djelo su majstora Eska Cikotića. Mahfil se bočnim stranama naslanja na bočne zidove džamije, a prednjim dijelom na dva betonska stuba, cilindričnog oblika, postavljenih u glavnom džamijskom prostoru bliže ulaznih vrata.
Mektepska nastava održava se za vrijeme ramazana u glavnom džamijskom prostoru, pošto nema posebne prostorije za mekteb.
U džamiju se ulazi sa terase kroz velika jednokrilna vrata. Terasa je obložena kamenim pločama i zaštićena eloksiranom ogradom (koju je donirao ) i do nje se uspinje betonskim stepenicama.
Munara.
S desne strane džamije nalazi se bijela munara koja ima jednu otvorenu šerefu, ukupne visine oko 28,5 m. Lijepo oblikovana i skladno proporcionalana munara građena je u cjelosti od betona. Munara je projektovna kao zasebna cjelina. Temelj predstavlja punu armirano-betonsku ploču. Ulazna vrata za munaru nalaze se na mahfili džamije.
U dvorištu džamije nalazi se vakufski objekat s imamskim stanom i drugim pomoćnim prostorijama koji su u završnoj fazi izrade. Haremski prostor džamije nije uređen.